Stille Johnny deel 4
‘Oei, hoe komt dat, je wilde mij toch buitenspel laten?’
In het kort beschreef ik wat er is gebeurd, en een tijdje hoorde ik niets meer van hem.
Maar opeens schrijft hij: ‘dan denk ik dat ik ook maar snel uit de kast moet komen’.
‘Nee hoor, neem gerust de tijd, mijn Ouders hebben me beloofd om niets tegen je Ouders te zeggen’.
‘Ja maar, je heb nu gezien hoe snel iemand zijn mond voorbij kan praten.
En je weet dat onze Ouders veel contact met elkaar hebben, dus een ongelukje zit in een klein hoekje’.
‘Dus Nico, jij denkt dat het beter is dat je zo snel mogelijk uit de kast komt?’
‘Ja, dat lijkt mij inderdaad het beste te zijn.
Als jij je mond voorbij praat, dan kan het ook zo gebeuren dat een van je Ouders dit per ongeluk doen’.
‘Daar heb je natuurlijk wel gelijk in, want zoiets gaat snel dat heb ik gemerkt’.
‘Ik denk dat ik de komende week uit de kast kom, morgenmiddag ben ik alleen thuis omdat mijn Ouders naar een tante gaan die jarig is.
Dan kan ik nadenken hoe ik het ga doen, hopelijk zijn zij ook zo tolerant als die van jou’.
‘Dat hoop ik ook voor je, dat mijn Ouders het zo luchtig op hebben gepakt heb ik nooit voor mogelijk gehouden.
Denk er nog maar eerst eens goed over na, of je er ook werkelijk aan toe bent’.
‘Jij vergeet dat ik wel moet, doordat dat foutje van jou ben ik het wel bijna verplicht John’.
‘Ja, sorry Nico het was echt niet de bedoeling’.
‘Dat snap ik wel’.
‘Gelukkig ben je niet boos op mij, dat ik zo dom ben geweest’.
‘Waarom zou ik dat zijn, gedane zaken zijn niet meer terug te draaien en eens zou het er toch van moeten komen’.
‘Hé Nico, ik ben echt blij dat jij dat zo opneemt, maar als je het niet erg vind dan sluiten we af voor vandaag.
Je weet dat ik morgen mijn eerste bijles krijg, ik wil voor het slapen gaan nog even beneden welterusten gaan wensen’.
‘Nee John, dat begrijp ik en slaap ze hopelijk droom je van mij.
O ja, voordat ik het vergeet, sterkte voor morgen’.
‘Bedankt Nico, en voor jou ook een welterusten en droom wat moois’.
Ik meld me offline en zie dat Nico dat ook doet, daarna sluit ik mijn PC kompleet af en maak aanstalten om naar beneden te gaan.
Met mijn sigaretten en aansteker in de hand loop ik de trap af, als ik de kamer binnen loop zie ik dat iedereen buiten op het terras zit.
Dus ga ik ook meteen naar buiten en neem naast Twan plaats.
“En alles gelukt? vraagt Twan me.
“Ja bij mij wel, bij jou ook”.
“Ofschoon ik niet veel verstand heb van MSN, is het me geloof ik toch gelukt” lacht hij.
“Nou ja zeg, zo moeilijk is het nu toch ook weer niet”.
“Nee, maar Ma en Pa zijn nogal moeilijk van begrip” lacht hij opnieuw.
Meteen krijgt hij commentaar van onze Ouders.
“Johnny, sorry ik bedoel natuurlijk John of ik dat nog ooit zal leren?” zegt Ma.
“Och, dat geeft vandaag niet zoveel, maar wat wilde U vragen?”
“Hoe heeft Nico het opgenomen, dat jij je mond heb voorbij gepraat?”
“Eerst is hij nogal geschrokken, maar later ging het weer.
Hij wil het zijn Ouders de komende week ook gaan vertellen, hij is van mening dat het zo beter is”.
“Hoezo beter?” vraagt Pa.
“Nou omdat jullie vaak contact hebben met elkaar, is hij natuurlijk bang dat ook iemand van jullie je mond voorbij zullen praten.
Echter wij zijn bang dat zijn Ouders het niet zo gemakkelijk zullen aanvaarden, zoals als jullie beiden”.
“Als dat werkelijk het geval is jongen, dan zullen wij wel met zijn Ouders gaan praten” zegt Ma.
Ik neem een sigaret uit het pakje en steek hem aan, opgelucht blaas ik de rook omhoog en zeg dan: “laten we maar eerst afwachten hoe alles verder zal gaan.
Trouwens als ik mijn sigaret op heb dan ga ik slapen, morgen heb ik mijn eerste bijles en kijk er toch wel tegenop”.
“Heb je trouwens nog aan Adam gevraagd hoeveel uur hij je lees gaat geven?” vraagt Pa.
“Ja, morgen zal het wat langer zijn omdat hij eerst moet kijken hoe ver ik ben en waar het probleem zit, maar normaal gesproken denkt hij dat drie uur voldoende zijn”.
“Dat begrijp ik, natuurlijk moet hij eerst uitzoeken waar het knelpunt bij jou zit.
Maar ik denk ook dat drie uur wel voldoende zullen zijn”.
“Maar voor U geruststelling Pa, hij zegt dat hij ook morgen maar drie uur zal tellen. Ook al gaat het vijf of zes uur duren, wij moeten tenslotte ook nog even aan elkaar wennen” zeg ik met een glimlachje.
“Ho, ho jongen, het gaat me niet om het geld hoor, voor mijn zoons heb ik dat graag over.
Maar ik wil wel weten waar ik aan toe ben”.
“Is ook maar een grapje Pa, maar ik denk dat Adam een geschikte knul is hij wil ons niet kaal plukken zegt hij”.
“Nee, dat gevoel hebben Ma en ik ook, hij wil wat bijverdienen voor zijn rijbewijs, maar hij leeft wel met je mee en heeft het beste met je voor”.
“Daar denk ik net zo over Pa.
Maar Pa ondertussen is mijn sigaret op, en ik denk dat ik maar eens naar bed ga”.
Twan strekt zich uit en geeuwt eens flink en zegt: “dan ga ik mee, ik ben ook echt moe aan het worden”.
Wij staan te gelijk op en wensen onze Ouders een goede nachtrust toe, en maken aanstalten om naar mijn kamer te gaan.
“Welterusten jongens, slaap lekker” zeggen onze Ouders bijna tegelijk.
Twan en ik lopen samen naar mijn slaapkamer, onderweg daarheen vraagt Twan: “en John, is je coming out zo verlopen als jij het had verwacht?”
“Nee, ik had nooit gedacht dat zij daar zo luchtig op zouden reageren”.
“Als ik eerlijk ben had ik deze reactie ook niet verwacht, maar volgens mij hadden zij werkelijk al een vermoeden”.
“Ja, schijnbaar wel maar is dat dan echt zo goed te zien?” vraag ik.
“Nee, maar je weet dat Ouders altijd meer zien als een andere, mij is er echt nooit wat aan je opgevallen.
Buiten dat je het nooit over een vriendinnetje heb, maar steeds over vrienden”.
Ondertussen zijn we op mijn kamer aangekomen.
Ik leg mijn sigaretten en aansteker op mijn bureau neer en wil naar de badkamer gaan om mijn tanden te poetsen.
Als ik bij de deur ben vraagt hij opeens: “John, als je dadelijk terug bent, laat je me dan nog even de site zien waar je Adam heb ontmoet?”
“Dat is goed, maar waarom wil jij dat zien?”
“Gewoon, uit nieuwsgierigheid”.
Ik lach en zeg: “zet mijn PC maar vast aan Twan, ik ben zo terug”.
Tien minuten later ben ik weer terug, nu gaat Twan zijn tandenpoetsen ondertussen ga ik vast naar de site en meld me aan zodat Twan niet ziet welk wachtwoord ik heb.
Daarna pak ik een sigaret en ga weer bij het raam staan om te gaan roken, Twan heeft niets gezegd dus heeft hij ook niet gemerkt dat ik al eerder op mijn kamer heb gerookt.
Terwijl ik sta te roken komt hij terug en vraagt: “mag ik er ook eentje?”
Ik kijk hem verwonderd aan en vraag “Sinds wanneer rook jij?”
“Ik heb nog nooit gerookt, maar wil het wel eens proberen”.
“Neem er dan maar een, maar je moet wel hier komen staan zodat de rook niet in de kamer komt”.
Als hij bij mijn PC is, ziet hij dat ik de site al heb opgestart en zegt: “ik zie dat jij de site al heb opgestart” en komt naast me staan.
Terwijl ik hem vuur geef zeg ik: “ja, het is al laat, en ik wil niet dat jij mijn wachtwoord weet”.
Bij de eerste trek aan de sigaret begint Twan te hoesten, maar hij gaat stug door met roken.
Nadat wij de sigaret op hebben lopen we naar mijn PC, daar laat ik hem zien hoe het werkt.
Ik klik een willekeurig iemand aan en schrijf ‘hoi, ik ben Johnny.
Mag ik vragen hoe oud je bent en uit welke regio je komt?’
‘Ik ben veertig en kom uit ‘de regio van Den Haag, en hoe oud ben jij?’
‘Bijna zestien’.
‘Lekkere leeftijd, ik wil je wel eens zien, heb je een geen Webcam?’
‘Nee, maar U bent ook te oud voor mij’.
‘Jammer, ik sta wel op jonge jongens’.
‘Sorry, maar ik doe het liever bij leeftijdsgenoten’.
‘Oké, dan zoek ik maar verder.
Doei.
Meteen blokkeert hij mij.
“Gaaf John, maar die kerel was wel recht voor zijn raap” zegt Twan.
“O, maar dat zijn de meeste, enkel zolang je geen beeldcontact heb weet je nooit zeker of hij werkelijk veertig is.
Voor het zelfde geld is hij net zo oud als Opa?”
“Dat zou goed kunnen, maar laten wij nu maar gaan slapen ik ben echt doodop.
Trouwens morgen heb jij ook een zware dag voor de boeg”.
“Goed idee” zeg ik terwijl ik mijn PC afsluit.
Als dat is gebeurd lopen we naar ons bed, ik doe mijn schemerlampje aan, en doe het groot licht uit.
Twan staat besluitloos naast het bed, in afwachting of ik een onderbroek aan zal doen.
Ik trek mijn sportbroek uit en stap naakt in het bed, Twan blijft twijfelend naast het bed staan.
“Blijf je daar nu de hele nacht staan, of kom je nog in bed?
Ik wil namelijk gaan slapen” zeg ik.
Uiteindelijk trekt ook hij zijn sportbroek uit en komt naast me liggen.
Wij draaien elkaar de rug toe en wensen ons een goedenacht, ik doe de schemerlamp uit en al snel vallen we dan ook in slaap.
De volgende morgen wekt onze ma ons rond een uur of elf, ze kijkt vreemd op als ze ons beiden naakt in bed ziet liggen.
Een van ons beiden heeft het schijnbaar zo warm gekregen, dat hij in de slaap het dekbed weg heeft getrapt.
“Sorry Ma, maar het was zo warm vannacht” zeg ik als excuus.
“Dat geeft toch niets jongen, jullie zijn immers broers van elkaar”.
Als Ma weg is, kijk ik naar mijn broertje die nog steeds half slaapt.
Opnieuw word ik jaloers op zijn schaamhaartjes rond zijn half stijve ochtenderectie, ik sta op en ga me wassen.
Na het wassen neem ik een nat washandje mee, maar ik heb pech op weg naar mijn kamer kom ik Twan tegen.
“Wat was jij van plan?” vraagt hij slaapdronken.
“Je mag een keer raden” lach ik.
Hij geeft mij een tik op mijn billen en zegt: “lekker pech” en loopt dan verder om zich ook te gaan wassen.
Terwijl hij zich aan het douchen is, zoek ik mijn wiskunde spullen bij elkaar en trek even mijn sportbroek aan.
Als ik naar beneden wil gaan om te ontbijten komt Twan, met een douchelaken om zijn middel de kamer binnen gelopen.
“Hé, geen valse schaamte” en in het voorbijlopen trek ik aan zijn laken die meteen op de grond valt.
Poedelnaakt komt hij op me afgelopen, maar net voordat hij bij me is trek ik de deur dicht en loop lachend naar de trap.
Ik hoor nog hoe hij roept: “daar krijg ik je nog wel voor, kerel”.
Lachend kom ik in de keuken, en neem gelijk plaats aan de tafel nadat ik Ma nog eens een goedemorgen wens.
“Waar is Pa?” vraag ik.
“Die is al in de schuur bezig, hij wil zo snel mogelijk aan Twan zijn kamer beginnen.
Maar wat was dat voor herrie daar boven, was jij je broertje weer aan het pesten?”
“Maar Ma, dat doe ik toch nooit” zeg ik met een lach.
“Nee, dat geloof ik je meteen, maar niet werkelijk ik ken je al langer dan vandaag”.
“Ma ik heb echt trek, mag ik vast beginnen of moet ik op Twan wachten?”
“Nee lieverd, wacht even op je broertje, dat is voor hem ook gezelliger”.
“Maar een kopje thee kan ik toch alvast nemen, hé Mam?”
“Natuurlijk, maar met eten moet je nog even wachten tot Twan er is”.
“Dat doe ik toch graag voor hem”.
Gelijk krijg ik een klap op mijn hoofd en Twan zegt nors: “dat hoeft niet meer, ik ben er al”.
“Dat werd ook tijd, ik val al bijna van mijn stokje” zeg ik met een glimlachje.
Meteen krijg ik weer een tik tegen mijn hoofd, en Twan gaat naast mij zitten maar grijpt me broederlijk om mijn schouder.
Even later zitten we beiden te ontbijten en nadat ik mijn mond leeg heb vraag ik: “om hoe laat moet jij je melden op het judotoernooi?”
“Net als jij rond twee uur, hoezo vraag je dat?”
“Jammer ik was graag komen kijken, ik vind het altijd geil als jij je judopak aan hebt”.
“John, gedraag je zulke opmerkingen wil ik hier niet horen” zegt Ma.
“Sorry Ma, ik was Twan weer een beetje aan het stangen.
Trouwens het was echt heerlijk, hoe jij je arm vannacht om me heen sloeg”.
“Hé, heb ik dat gedaan dan?” vraagt hij met een rood hoofd.
“Ja joh, ik zal maar niet zeggen wat je nog meer heb gedaan”.
“Wat heb ik nog meer gedaan dan?” stamelt hij.
“Nou je heb flink met m..”
Nu is het genoeg geweest onderbrak Ma boos.
“Twan ga jij maar naar de judo en jij rotjochie jij gaat maar vast naar Adam het is beter dat jullie te vroeg dan te laat zijn”.
Wij merken dat we te ver zijn gegaan, en staan meteen op om ons te gaan aankleden.
Als we in mijn kamer zijn vraagt Twan: “vertel, wat heb ik vannacht gedaan John?”
“Vanavond vertel ik het je wel, maar nu niet” zeg ik lachend.
Twan balt zijn vuisten en zegt: “nee John, ik wil het nu weten”.
“Gun mij nu dat pleziertje, voor dat we gaan slapen zal ik het je vertellen.
Het valt trouwens eigenlijk wel mee hoor” zeg ik lachend.
Aan Twan zijn gezicht zie ik dat hij er niets meer van begrijpt “vanavond zal ik je alles vertellen” zeg ik.
Boos trekt hij zijn sportbroek uit en doet een onderbroek aan, vervolgens kleedt hij zich aan en zegt geen woord meer tegen mij.
Ik trek enkel een T-shirt aan en mijn sandalen.
“Ga jij zo naar de bijles?” vraagt hij verwonderd.
“Ja, waarom niet, het is toch een heerlijk weertje vandaag?”
“Dat klopt, maar wat zullen Adam zijn Ouders zeggen, jij heb niet eens een slip aan?”
“Nou en, zijn Ouders zijn er niet en ik heb nog altijd mijn sportbroek aan.
Daarbij weet jij hoe en vooral waar ik Adam heb leren kennen”.
“Och, doe ook maar wat je wilt, het zijn tenslotte jouw zaken”.
“Dat bedoel ik” zeg ik met een brede glimlach.
Na ons te hebben aangekleed lopen we terug naar de keuken, ik hang mijn rugzak op de rug en ga naar mijn fiets die in de schuur staat.
In de schuur kom ik Pa tegen en zeg: “Hoi Pa, Ik ga naar Adam, Ma heeft mij quasi de deur uitgejaagd”.
“Hoezo, wat heb je uitgespookt?”
“Och, ik heb Twan wat gepest, maar ik moet nu echt gaan Pa.
Ik weet niet hoelang ik nodig heb om naar Velden te fietsen”.
“Let wel goed op hé jongen, je weet dat het vaak druk is in Venlo met al die Duitsers vooral omdat het koopzondag is”.
“Vertel mij wat Pa, maar ik zal extra opletten.
Ik denk dat ik rond zes uur thuis ben, zou het later worden dan bel ik wel eventjes”.
Ik stap op mijn fiets en rijd weg richting Velden, onderweg denk ik in Velden staat er vast een platte grond bij het binnen komen van het dorpje.
Als ik Velden binnen rij, blijk ik gelijk te hebben en bestudeer de platte grond aandachtig.
Ik vind de Maasweg en rij erheen, links en rechts zie ik de een villa na de andere verschijnen.
Als ik bijna de weg af heb gereden zie ik opeens een bordje met nummer 280, en denk dat moet het zijn.
Ik fiets een grootte oprit op en zie een riante villa tevoorschijn komen, de villa is omringd door vele bomen en struiken.
Vanaf de weg is er echt niets te zien van de villa, ik zet mijn fiets weg en bezweet bel ik aan en hoop dat het, het juiste adres is.
Gelukkig maakt Adam de deur open zegt: “nou, jij bent wel erg vroeg, volgens mij heb je er zin in”.
“Het is de eerste keer, en ik wist niet hoe lang ik nodig had om hier te komen” stamel ik als excuus.
“Nee John, het is mooi dat je er al bent.
Maar schijnbaar heb jij je nogal flink moeten trappen om hier te komen, jij zweet behoorlijk”.
“Ja hallo, wat wil je bij deze temperatuur zweet je al bij het niets doen”.
“Daar heb ik geen last van, zoals je ziet kom ik niet uit het zwembad”.
Nu pas zie ik dat zijn zwembroek nat is, en dat er nog water langs zijn lichaam loopt.
Verbaasd vraag ik: “hebben jullie dan een echt zwembad?”
“Ja, en nog veel meer, maar kom eerst naar binnen en trek in godsnaam dat natte T-shirt uit.
Een glaasje fris zal je vast niet afslaan” zegt hij lachend.
“Nee, dat kan ik wel gebruiken”.
Terwijl ik achter hem aanloop en voor het eerst een villa betreed, trek ik meteen mijn bezweet T-shirt uit.
In de keuken schenkt hij twee glazen cola in, en lopen wij naar de tuin.
Op het terras staat een mooi tuinstel met dikke kussens in de stoelen en een enorme parasol zorgt voor de nodige schaduw.
Voordat Adam gaat zitten haalt hij zijn kussen uit de stoel, ik wil het zelfde doen.
Als hij dat ziet zegt hij lachend: “hé John, dat hoef jij niet hoor, ik doe dat omdat mijn zwembroek nat is”.
Ik tik tegen mijn voorhoofd en zeg: “ja, natuurlijk wat dom van mij, maar ik ben ook zo onder de indruk van de mooie tuin en villa”.
“Het huis zal ik later wel laten zien, als we de cola op hebben laat ik je de rest van de tuin zien”.
Ik haal mijn pakje sigaretten uit mijn broekzak en vraag: “mag ik?”
“Hier buiten wel, maar in huis mag niet worden gerookt” hij staat op en gaat een asbak halen.
Even later komt hij terug met de asbak en de fles cola en vraagt: “nog eentje John?”
“Ja, graag” en ik steek mijn sigaret aan.
“Sorry, wil jij er ook een?”
“Nee, bedankt later misschien wel, ik rook namelijk niet veel”.
Als wij onze cola op hebben en ik mijn sigaret uitdruk, lopen we de tuin in en hij laat me alles zien.
Op een gegeven moment komen we bij een zwembad, ik schat dat het vijf bij vijftien meter groot is.
“Wouw, wat een groot zwembad zeg” zeg ik verwonderd.
“Ja, heerlijk hé, dat is mijn Vaders grootste trots op de sauna na”.
“Hé, hebben jullie die dan ook” en ik kijk in het rond maar zie niets wat op een sauna lijkt.
“Ja, in de kelder, maar die laat ik je straks zien.
Zullen we maar eerst met het leren beginnen, want daarvoor ben je uiteindelijk hier?”
“Oké, dan haal ik even mijn spullen, mijn rugzak staat nog bij mijn fiets”.
“Prima, wil jij buiten of liever op mijn kamer gaan leren?” vraagt hij terwijl we terug lopen.
“Zeg het maar, jij bent de leraar” grap ik.
“Goed dan gaan we naar mijn kamer, anders word je misschien teveel afgeleid.
Na de pauze kunnen we nog altijd naar buiten verhuizen”.
Ik haal mijn rugzak op, en even later lopen wij naar zijn kamer.
Als hij zijn deur open maakt, weet ik niet wat ik zie.
Tegen een muur staat een groot bed, bij het raam staat zijn bureau met PC tegenover het bed staat een tweede bureau met een TV en geluidsinstallatie er op.
“Kom ga daar maar zitten” zegt hij en wijst naar zijn PC.
Ik loop naar zijn bureau en leg mijn spullen er op en ga zitten, Adam neemt een tweede stoel en wil naast mij komen zitten.
Voordat hij gaat zitten voelt hij aan zijn zwembroek en zegt: “die is nog steeds niet helemaal droog, ik trek eerst even een droge aan”.
Hij loopt naar zijn klerenkast en pakt er een sportbroek en handdoek uit, hij trek zijn natte broek uit droogt zich af.
Ik zit met mijn rug naar hem toe, en schuif wat ongemakkelijk met mijn boeken heen en weer.
Als ik even naar het scherm van zijn PC kijk, zie ik hem bloot voor zijn bed staan.
Duidelijk kan ik zijn slappe piemel zien, gelijk valt me op dat hij kaal is.
In mijn broek voel ik hoe mijn piemel stijf wordt, mijn voorhoofd begint nat te worden van het zweet.
Net als ik weer in mijn boek kijk, voel ik zijn hand op mijn schouder.
“Zo dat is beter, vertel me nu maar eens waar jou problemen liggen” zegt hij terwijl hij naast
mij gaat zitten.
Ik vertel hem waar ik overal mee zit, en hij begint mij alles op een rustige en duidelijke manier uitteleggen.
Na ongeveer een uur zegt hij: “maak jij die opgave eens, ondertussen haal ik voor ons wat te drinken”.
“Ja graag, ik krijg ook al een droge keel van het praten”.
Hij staat op en loopt naar de keuken om het drinken te halen, bij de deur vraagt hij: “cola of liever iets anders?”
Ik draai me om en zeg:“nee, cola is prima, dat drink ik het liefste”.
Als hij weg is kijk ik nog eens de kamer rond, en begin aan de opgave die hij mij heeft opgegeven.
Vijf minuten later komt hij terug en zet de glazen cola op het bureau neer.
“Lukt het met de opdracht?”
“Nee, niet echt, ik begrijp het nog steeds niet”.
Hij legt het mij opnieuw uit, terwijl hij achter mij staat laat hij een hand op mijn schouder ruste.
Om zijn hand op mijn schouder te voelen, geeft me een raar maar ook rustgevend gevoel en opeens snap ik die opgave wel.
“Mooi John, nu de volgende” zegt hij en geeft mij een schouderklopje.
Ik kijk hem glimlachend aan en vraag: “Adam, kunnen we niet naar buiten gaan, ik krijg het warm?”
Hij knijpt even in mijn schouder en zegt: “oké, laten we dat maar doen, want als ik eerlijk ben krijg ik het ook behoorlijk warm hier binnen”.
Ik doe mijn boeken weer in mijn rugzak, Adam neemt de lege glazen mee en wij gaan naar de keuken.
Daar schenkt hij de glazen opnieuw vol, buiten steek ik meteen een sigaret aan.
Als ik even niet oplet, grijpt Adam naar mijn sigaret en steekt hem tussen zijn lippen.
Hij keek mij lachend aan en zei: “had ik gezegd, dat jij pauze had”.
Met een glimlach pak ik een nieuwe sigaret uit het pakje en steek hem aan.
Ondertussen haal ik mijn boeken weer tevoorschijn, en wij gaan verder met leren.
Na nog eens twee uur te hebben geleerd zei hij: “kom John, drie uur moet genoeg zijn geweest, nu zou er toch niets meer blijven hangen”.
“Daar heb je gelijk in, ik vind het ook welletjes”.
“Zal ik je nu de sauna laten zien?”
“Ja graag, ik weet niet eens wat ik mij daarbij moet voorstellen”.
“Ben jij dan nog nooit in een sauna geweest?”
“Nee, nog nooit”.
“Nou dan kom maar eens mee, dan zal ik je er eentje laten zien”.
Samen lopen wij naar de kelder, via de ondergrondse garage komen we in een grote betegelde ruimte.
Links van mij zie ik een ruime douchecel in het midden is een soort vijvertje en in de hoek staat een mooi houten gebouw.
“Is dit nu een sauna, en waarvoor is dat vijvertje, hoe gebruik je een sauna?”
“Rustig aan John, ik zal je alles één voor één uitleggen”.
“Sorry Adam, maar zoiets heb ik nog nooit eerder gezien”.
“Oké dan, voor je in de sauna gaat moet je eerst naar het toilet gaan, daarna moet je douchen en dat vijvertje is een voetbad, je moet eerst ongeveer vijf minuten een voetbad nemen zodat je op temperatuur komt, vervolgens ga je voor tien minuten naakt de sauna in”.
“Hé naakt?” vraag ik.
“Ja naakt, zodat je hele lichaam goed kan ademen en zweten”.
“Dus, jullie gaan dan natuurlijk om de buurt in de sauna”.
“Nee, de sauna is geschikt voor acht personen dus wij gaan meestal met de hele familie tegelijk in de sauna.
Soms hebben ook gasten, en is het echt gezellig”.
Met een roodhoofd vraag ik: “ben jij niet bang dat je een stijve krijgt, als er vreemde bij zijn?”
“Dat is mij nog nooit overkomen” lacht hij.
Ik kijk nog eens rond en zie in de rechter hoek een bad staan en vraag: “en, wat is dat voor bad daar in de hoek?”
“O ja, dat ben ik vergeten, dat is een dompelbad”.
“Dompelbad, wat houdt dat in?”
“Als je goed heet bent, spring je even in dat ijskoud water”.
“Brrr, ik moet er niet aandenken.
Zo vanuit de hete sauna in het koude water, mij niet gezien hoor”.
“Als je de sauna goed gebruikt, valt het honderd procent mee hoor je merkt het bijna niet.
In Finland en Zweden lopen ze midden in de winter zo in hun nakie de vrieskou in en laten ze zich naakt in de sneeuw vallen, wat het zelfde effect heeft”.
“Is het niet duur om een sauna op te warmen?”
“Ja nogal, daarom gaan wij ook met zijn allen tegelijk in de sauna, voor een of twee personen is het veel te duur.
Maar kom dan gaan we weer naar buiten John, ik beloof je als wij de sauna weer eens opwarmen dan nodig ik je uit”.
“Hoe, moet ik dan met jullie hele familie in mijn nakie de sauna in?”
“Ja, waarom niet of schaam jij je ervoor om je naakt aan de rest van mij familie te tonen?”
“Dat weet ik niet, maar ik zal erover nadenken ik wil wel eens de sauna uitproberen. Maar of ik dat durf, gelijk met je hele familie erbij?” zeg ik met een gekleurd hoofd.
Als we weer op het terras zijn merken we dat de parasol geen nut meer heeft, de tafel en stoelen staan ondertussen in de volle zon.
Adam loopt terug de keuken in en komt met een nieuwe fles cola naar buiten, en schenkt de glazen nog eens vol.
Ik steek weer een sigaret op, en bied hem er ook eentje aan.
Hij neemt er een dankend aan, als ik relaxt onderuit zit zeg ik: “jammer dat ik geen zwembroek heb meegenomen, een duikje in jullie zwembad lijkt me nu heerlijk”.
“Ik zou zeggen, ik leen je er een van mijn broertje, maar die is veel dikker dan jij en die van mij zijn je ook te groot.
Maar als jij dadelijk even mee naar binnen loopt, kunnen we wel even passen of die van mijn broertje of mij toch past”.
“Oké, als wij onze sigaret op hebben doen we dat” deze zin was er eerder uit dan gewenst.
“Mooi die van mij is al op, dus laten we maar gelijk gaan passen”.
Met lood in mijn sandalen volg ik hem naar binnen, op zijn kamer zegt hij: “kleed jij je maar vast uit, ik zal de kleinste zwembroek van mijn broertje halen, hij heeft ook betere tijden gehad”.
Met opnieuw een roodhoofd blijf ik alleen op zijn kamer wachten, even later komt hij met twee zwembroeken terug.
“Nog niet uitgekleed?” vraagt hij.
Ik schud mijn hoofd en zeg: “nee, nog niet”.
“Kom op, jij heb mij toch ook naakt gezien, of dacht je dat ik niet gezien had dat jij toekeek via het PC scherm terwijl ik mij afdroogde?”
Nu breekt het zweet pas echt uit al mijn poriën uit, en ik voel me betrapt.
Aarzelde trek ik mijn sportbroek uit, en sta ik naakt voor hem.
Hij zegt: “zie je wel dat het gaat, hm, je hoeft je trouwens niet te schamen hoor, je ziet er best goed uit”.
“Ja, maar hij is toch veel te klein?” stamel ik bijna huilend.
Lachend reikt hij me een zwembroek van zijn broertje aan en zegt: “vind ik niet, bij jouw grote pas hij bij je”.
Een beetje trots neem ik de broek aan en trek hem aan, maar zo gauw ik hem aan heb en los laat valt hij weer meteen op de grond.
Opnieuw sta ik in mijn nakie voor hem, met de tweede gebeurt het zelfde.
“Nou dan hoef jij die van mijn ook niet te proberen, die zijn je zeker te groot”.
Ik trek mijn sportbroek weer aan en zeg: “dan de volgende keer maar, jammer vind ik het wel want een duik in jullie zwembad lijkt mij het einde te zijn”.
“Hé, John ik zal je een ander voorstel doen, laten we beiden naakt gaan zwemmen”
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen